Genewa krok po kroku

Nie jesteście przekonani czy warto jechać do Genewy? O tym dlaczego warto przeczytacie tutaj.

A skoro zgadzamy się, że warto to zwiedzanie czas zacząć. Miasto jest kompaktowe, jeśli jednak nie lubisz chodzić albo zależy Ci na czasie – wybierz rower. Genewa oferuje bezpłatne ich wypożyczenie, a o szczegóły najlepiej pytać w informacji turystycznej.

Tą nazwę upodobali sobie nie tylko w Paryżu. Notre-Dam jest też w Lozannie i właśnie w Genewie, kilku minut spacerem od dworca kolejowego. Bazylika powstała w XVIII wieku po tym jak Katolicy zostali usunięci z Katedry Św. Piotra w efekcie reformacji. Budowniczowie nie mieli łatwego zadania, gdyż inicjatywy katolickie nie były na rękę autorytetom protestanckim. Bazylika ostatecznie jednak powstała i mianowana została nazwą „mini Notre-Dame de Paris”.

Od Bazyliki należy kierować się na południe, w kierunku jeziora i rzeki. Na drugą stronę możemy przejść jednym z czterech, bardzo blisko siebie położonych, mostów. Przez przypadek wybrałam Rue de la Tour de L’Ile i zdecydowanie tego nie żałowałam. To był chyba jeden z fajniejszych (jak nie najfajniejszy) przystanków tramwajowych jaki widziałam. Mnóstwo kwiatów, fajne widoki (na rzekę i na wieżę, o której za chwilę) i przede wszystkim trawiaste leżaki. Tak to ja mogę na tramwaj czekać i godzinę ;)

Wieża. Po północnej stronie przystanku znajduje się Tour de L’Ile. Niewielka wieża, zbudowana około roku 1219, przylepiona do budynku mieszkalnego. Tylko tyle zostało ze średniowiecznego zamku biskupów, którego jednak pierwotnym przeznaczeniem była ochrona miasta przed inwazją. Całość, poza wieżą, spłonęła. Najciekawszym elementem wieży jest zegar z inskrypcją sugerującą, że to tutaj Juliusz Cezar ze swoim wojskiem przekraczali Rodan.

To opcja dla tych, którzy mają ochotę chwilę odetchnąć, położyć się na trawie i poczuć jak lokals. Są tu trzy rzeczy do zobaczenia, ale urok tego miejsca to przede wszystkim zieleń i gwar ludzi. Można tu zagrać w szachy na jednej z wielkich szachownic lub wypić pyszną kawę w Café du Parc des Bastions. Zanim jednak oddasz się słodkiemu lenistwu warto zobaczyć to, dlaczego Cię tu skierowałam.

Place de Nueve to, położony u stóp dawnych fortyfikacji, jeden z ważniejszych punktów miasta. Znajdują się przy nim zbudowane w greckim stylu Muzeum Rath, pochodzący z XIX wieku Wielki Teatr (Grand Théâtre) z jednym z najpiękniejszych w Europie teatrów operowych, Konserwatorium Muzyczne wyglądające jak bizantyjska willa i pomnik Generała Dufour na samym jego środku.

W samym parku najważniejszy jest Mur Reformatorów, czyli 100-metrowy pomnik z 1909 roku postanowiony na cześć Ojców Reformacji. Największa, 5-metrowa, postać to Guillaume Farek, który wprowadził reformację w Genewie. Poza nim swoje miejsce znaleźli tu również Jan Kalwin, Théodore de Bèze i John Knox.

Nieopodal znajduje się jeszcze jeden park, Plaine de Plainpalais.  Nie wydaje się tak przytulnym, warto tu jednak zajrzeć jeżeli lubisz pchle targi (rano w każdą środę i sobotę) lub lokalne targi (wtorki, piątki i niedziele). Pchli targ co prawda mnie nie zachwycił, ale gdybym znała francuski zapewne wyszłabym z torbą pełną rozmaitych książek za 1 lub 2 franki szwajcarskie.

Wygląda na to, że w Szwajcarii uprawiam wieżo-trekkingi. Zaczęłam w zeszłym roku, w Lozannie, gdzie z katedralnej wieży jest doskonały widok na jezioro, Alpy i… niewielką kawiarnię niemal u jej stóp, której doskonała czekolada rozkochała nawet mojego szwajcarskiego hosta. W tym roku zaczęłam w Bazylei, wreszcie mając towarzystwo, aby wybrać się na katedralną wieżę. Towarzystwo niezbędne, ponieważ ze względu na zdarzające się tu kiedyś samobójstwa, nie wolno wchodzić na nią samotnie. Ta w Genewie jest interesująca. Po krótkiej wspinaczce pomiędzy wieżami trzeba wybrać wieżę Północną lub Południową. Pierwsze w oczy rzuciło mi się wejście do tej drugiej i tak też poszłam. Po milionie schodów czekała niespodzianka. Rozdzwonił się dzwon, pękały bębenki, a na szczycie znalazłam pomieszczenie ze stołem i ławami, jednak bez możliwości wychylenia się na zewnątrz przez szczelnie zamknięte i nienajczystsze niestety okna. Ich czystość wystarczyła jednak na tyle, aby zobaczyć, że na drugiej wieży jest inaczej, ciekawiej. Ludzie chodzący dookoła, wolne powietrze. Żadnych okien, krat, przestrzeń i zdjęcia, czyli to czego potrzebowałam. Milion schodów dół, coś mi w nodze strzeliło, a później przejścia jakby po budowie, badaniach archeologicznych a może jak w katedralnym schowku. W końcu znalazło się wejście na wieżę północną. Widok, wiatr we włosach, bajka.

Atmosfera bardzo kawowa. Aby pomyśleć, poczytać i odpocząć po wieżowej wspinaczce. Zanim jednak przyjdzie czas na relaks warto zajrzeć do okolicznego Hôtel de Ville – zbudowanego w XV wieku i pełniącego obecnie rolę kantonalnego parlamentu, Dawnego Arsenału (Ancien Arsenal), który spodoba się pasjonatom armat i Maison Tavel, czyli pierwszego domu w Genewie zbudowanego w 1334 roku, a obecnie Muzeum Starej Genewy. Przy wejściu do tego ostatniego można znaleźć ulotki, rozkład imprez i mini przewodnik po Genewie.

Z Katedry i Arsenału już tylko kilka kroków dzieli Cię od Place du Bourg-De-Four. Być może nazywanie go w przewodnikach jednym z piękniejszych placów Szwajcarii jest przesadą, ale będąc w Genewie zdecydowanie warto go zobaczyć. Otoczony jest tętniącymi życiem kawiarniami i restauracjami z dziesiątkami wystawionych na plac stolików, fontanną i kwiatami. Jest nawet mała karuzela z konikami, która zajmie dzieci podczas delektowania się kawą.

L’Horloge Fleurie, czyli zegar kwiatowy to miejsce w sam raz na szybki rzut oka i selfie z zegarem w tle. Nie jest to jednak zwyczajny czasomierz. Choć zgubił godziny to symbolizuje dwie najważniejsze specjalizacje Genewy – zegarmistrzostwo oraz florystykę.

Ogrody Angielskie to rewelacyjne miejsce na popołudniowe lenistwo. Trawa, szum fontanny, a w tle widok na jezioro, przypływające statki i mieszkańców, którzy to miejsce chętnie wybierają na swój odpoczynek. Można natrafić na parę tworzącą ogromne bańki mydlane, muzyka zagrywające Freddie’go Mercure albo raczyć się względną ciszą przysypiając na słońcu.

Jet d’eau, czyli najprawdopodobniej najsłynniejsza atrakcja Genewy powstała już w roku 1886. Nie była jednak wówczas atrakcją turystyczną. Pełniła ważną rolę w wyrównywaniu ciśnienia wody w pobliskiej fabryce. Uruchamiana była jedynie w niedzielę, kiedy fabryka nie pracowała, uwalniając nadmierne ilości zgromadzonej wody.

Fontanna od początku wzbudziła zaintesowanie i już pięć lat później władze zdecydowały uruchomić ją na stałe. W 1951 powstała przepompownia wody, której celem jest wyłącznie zasilanie fontanny.

Choć nie najważniejszy w mieście to moim zdaniem najciekawszy architektonicznie. Znajdujący się po drugiej stronie jeziora, niedaleko na prawo od mostu Mont Blanc. Nazwa mostu jak i bulwaru wzięła się od szczytu Mont Blanc, który nieśmiało wychyla się zza wzgórz, choć jego widoczny stąd wierzchołek w żaden w sposób nie sugeruje, że jest największym w Europie. Zdjęcia brak, bo przepadło gdzieś w otchłani dysków. W zamian w gratisie fragment „molo”, który czeka na tych, którzy zdecydują się zmoknąć pod Jet d’eau.

Nic innego jak miejska plaża. Setki mieszkańców Genewy udaje się tu na letnie plażowanie. Nie jest to jednak plaża w zwykłym tego słowa znaczeniu, a betonowy cypel wbijający się dość głęboko w taflę wody i zakończony mała latarnią. Szczególnie ciekawy widok tworzą turystyczne statki przepływające co chwilę tuż obok.

Niestety wstęp jest płatny, więc warto tu zajrzeć tylko, gdy planujemy opalanie lub dłuższy odpoczynek.

Kawałek dalej, tuż przed Pałacem Narodów a za kolejnym parkiem – Parc de la Perle du Lac – znajduje się imponujący ogród botaniczny. Od 1904 podziwiać tu można ponad 16 tysięcy gatunków roślin z całego świata. Na zobaczenie wszystkiego co kryje się na 28 hektarach należałoby prawdopodobnie przeznaczyć cały dzień.

Trudno właściwie powiedzieć czy warto. Powiewające na wietrze flagi są fotogeniczne, a sam budynek jest ciekawy ze względu na swą symbolikę i przeznaczenie. Pałac położony jest jednak z dala od szlaku i oszczędzając czas lub nogi warto podjechać do niego tramwajem numer 15, dla którego jest to ostatni przystanek. Sam Pałac można zwiedzać, ostatnio ponoć bez rezerwacji. Wcześniej trzeba sprawdzić godziny wejść, a i cena nie jest najniższa.

Na wstępne zorientowanie się w terenie, zakończenie dnia lub całodniowy relaks i zwiedzanie. Możliwości jest bez liku, a krótsze i dłuższe rejsy oferowane są przez różnorakie firmy. Można podziwiać krwjobrazy, zwiedzić Genewę z perspektywy wody, popłynąć do pięknego Yvoire lub do Lozanny. Wybór ograniczony jest jedynie ilością posiadanego czasu i zawartością portfela.

Do Genewy można dolecieć samolotami, dostać się pociągiem lub przypłynąć statkiem. Mając w planach częstsze podróże koleją, warto zainwestować w bilet okresowy – Interrail lub szwajcarski bilet turystyczny. W zależności od wybranej opcji i firmy oferującej transport, można liczyć na darmowy przejazd lub zniżkę na rejs (np. 50% zniżki na rejs firmie CGN dla osób posiadających bilet Interrail).

W Genewie do wyboru są dziesiątki luksusowych hoteli, które mimo wyboru – warto rezerwować wcześniej. Tańszymi opcjami (choć niestety nie tanimi) będą hostele, AirBnB lub couchsurfing.